Lot nad kukułczym gniazdem

Oddział zamknięty.

Kraty w oknach. Zielony strój pacjentów i biały personelu, białe ściany korytarza, wyznaczony porządek dnia, Wielka Oddziałowa i monotonia życia, spędzanego w większości w oddziałowej świetlicy przy kartach lub łamigłówkach - tak w skrócie można by opisać szpital dla osób psychicznie chorych, jaki przedstawia Ken Kesey w swojej debiutanckiej książce, jaką jest Lot nad kukułczym gniazdem.

Diamentowy wiek

Diamentowy wiek Stephensona to jeden z jego bardziej znanych utworów, a to m.in. za sprawą zdobytych przez tę powieść w 1996 roku prestiżowych nagród Hugo i Locus.

Tytuł książki nawiązuje do nazw epok: kamienia, brązu, żelaza czy pojęcia złotego wieku, wskazując, że chodzi o czasy możliwie najlepsze i najwyżej rozwinięte, może być także powiązana z jakością nanotechnologii, jaka jest dostępna w czasach opisywanych w powieści.

Świat, w którym dzieje się akcja to nasza przyszłość, w której zaszły jednak spore zmiany w zakresie technologii oraz przede wszystkim w strukturze społeczeństwa. O ile tego pierwszego jak na książkę science-fiction jest niewiele i nie przytłacza, zwłaszcza osób oczytanych w gatunku, o tyle wizja społeczeństwa przedstawiona przez Stephensona jest niezwykle ciekawa.

Klub Pickwicka

Ta pierwsza powieść Dickensa wydawana była początkowo w formie zeszytów z ilustracjami Roberta Seymoura, który był zresztą inicjatorem powstania tego utworu. W pierwszych chwilach nie cieszyła się zbyt wielką popularnością, z czasem zdobyła sobie rzesze czytelników, do dziś utrzymując się na listach najbardziej znanych pozycji literatury światowej.

Przedstawia losy tytułowego pana Pickwicka oraz trzech jego przyjaciół, dla których jest kimś w rodzaju mentora i opiekuna. Początkowo klub powstał, by prowadzić wszelkiego rodzaju badania naukowe, jednak właściwie już po kilku stronach autor wydaje się zapomniał o tym pomyśle i skupia się raczej na portretach psychologicznych bohaterów i spotykanych przez nich postaci.

Wiedźma.com.pl

Jak na maniaczkę komputerową, internetową wiedźmę i miłośniczkę fantastyki przystało nie mogłam nie zwrócić uwagi na książkę, która zatytułowana jest w ten sposób. Do tego znałam już wcześniej cykl Kronik Drugiego Kręgu Białołęckiej, a więc autorka nie była dla mnie niewiadomą.

Do kupna książki zachęcił także opis z tyłu okładki, a zwłaszcza zdanie o ciotce w stanie wskazującym na nie-życie - co z góry sugerowało utwór mocno humorystyczny. Mogę z czystym sumieniem napisać, że treść zupełnie od tych sugestii nie odbiega, a cała książka rzeczywiście napakowana jest humorem do wypęku.

Krystyna, samotna matka, zwana przez wszystkich Reszką, mieszka z synem kątem w mieszkaniu swoich rodziców. Reszka zarabia na życie jako redaktor, przez co jest przykuta do komputera i zupełnie nie wyobraża sobie życia bez internetu. Sytuacja życiowa Krystyny nie jest zadowalająca, toteż gdy otrzymuje ona informację o spadku, pozostawionym jej przez nieznaną ciotkę wydaje się, że być może rozwiąże to dręczące ją problemy.

Malarz świata ułudy

Malarz świata ułudy opowiada o Japonii tuż po II wojnie światowej z perspektywy malarza, który za pomocą swego talentu rozbudzał nacjonalistyczne postawy ludzi przed wojną i podczas jej trwania.

W Japonii  panują okupanci amerykańscy, naród japoński walczy zaś o to, by na nowo się rozwinąć i podnieść z klęski. Z tego względu ludzie przyczyniający się wcześniej w jakiś sposób do propagandy wojennej uważani są za takich, którzy krajowi przyczynili wyłącznie szkód.

W tym wszystkim młodsza córka Ono, głównego bohatera, znajduje się w trakcie przedmałżeńskich pertraktacji. Zachodzi obawa, że przeszłość ojca może rzutować na nią jako na kandydatkę na żonę. To sprawia, że Ono wraca wspomnieniami do swojej przeszłości i spraw, w które wówczas wierzył i rozlicza się z nimi sam dla siebie.

Opowiadania najlepsze

Tytuł wpisu może być nieco mylący i sugerujący jakiś ranking, czy to utworzony przeze mnie, czy przez jakąś wyrocznię w zakresie literatury. W rzeczywistości taki tytuł nosi zbiór opowiadań Philipa K. Dicka, który właśnie skończyłam czytać.

Opowiadania najlepsze składają się z wybranych dziewiętnastu utworów Dicka, opatrzonych posłowiem autora. Wszystkie charakteryzują się typowymi dla tego pisarza motywami związanymi z nierealnością otaczającego nas świata, problemami egzystencjalnymi i społecznymi, paradoksami czasowymi czy obecnością w naszym życiu maszyn, który to temat poruszany jest kilkakrotnie z różnych punktów widzenia.

Trzy wiedźmy

Terry'ego Pratchetta oraz jego cyklu Świat Dysku chyba nie trzeba nikomu przedstawiać - nawet nie-fantaści zwykle coś o nim słyszeli.

Trzy wiedźmy to jedna z książek wchodzących w skład tego cyklu, a w zasadzie można tu mówić nawet o podcyklu o czarownicach z Lancre. Głównymi bohaterkami są Magrat, Niania Ogg oraz Babcia Weatherwax, stanowiąc odbicie trzech aspektów Wielkiej Bogini. Każda z nich jest inna, razem jednak stanowią silną mieszankę wybuchową - powodując głównie wybuchy śmiechu.

Fabuła Trzech wiedźm jest w pewnym sensie parodią szekspirowskiego Macbetha. W pewnym sensie, gdyż cała akcja skupia się w większości na wiedźmach, z rzadka tylko pokazując losy Felmeta, Błazna lub Tomjona (nie zapominajmy przy tym o burzy!).